Güle güle Ali :(

80’li yılların başları…

Üniversitedeyiz… Dersler üç buçuk dört gibi bitiyor… Servisler var o zaman… Gün sonunda, şehre servisle iniyoruz Balcalı’dan.

Servisten, Atatürk Caddesi’nde, Arı Sineması’nın karşısındaki otobüs durağında iniyor, başka servislerle gelen grup arkadaşlarımızla buluşuyor, birkaç saat piyasa yapıyoruz… Sonra evlere…

O gün en erken ben indim şehre; otobüs durağında oturdum, arkadaşları bekliyorum…

Biri iki eliyle gözlerimi kapadı arkadan… Sıkı sıkıya tutuyor, bırakmıyor; ses de etmiyor!

Dedim, “Arkadaşlardan biri geldi herhalde,” isimleri saymaya başladım:

“Ekrem… Tanju… Apo…”

I-ıh!.. Hiç ses yok… Gözlerim hâlâ kapalı…

Ben isim sayıyorum… Hâlâ ses yok…

Bir anda kafam geriye doğru çekildi, yanağıma “Şappp!..” diye kocaman bir öpücük kondu ve eller gözümün önünden çekildi!..

Hemen arkama döndüm baktım, gözlerimi kapatan kim diye…

Kimse yoktu arkamda!..

Tam o anda, on beş yirmi metre ileriden bir kahkaha duydum; sesin geldiği yöne döndüm baktım… Ali, ayağında çizgili pijaması üzerinde kazağı ile bir yandan bana gülüyor, bir yandan da el sallıyordu.

“Allah’ın var mı lan senin?!..” dedim gülerek; el salladım…

Ali koşarak yoluna devam etti, ben de arkadaşlarımı beklemeyi sürdürdüm.

Birçok Adanalının Ali ile buna benzer bir ya da daha fazla anısı vardır.

Ali, erkek ya da kadın ayrımı yapmadan, gözüne kestirdiği herkese takılırdı bir şekilde. Ancak hiç kimseye saygısızlık yapmaz, kaba davranmaz, korkutmaz ve taciz etmezdi. Bu yüzden de hiç kimse Ali’ye kızmaz, çekinmez, güler geçerdi.

Bugün Ali’nin öldüğü haberini alınca bunları hatırladım.

Dile kolay!.. 40 yıl geride kalmış!

Bu 40 yılda, Ali ile birlikte büyümüş, yaşlanmışız… Saçlarımızdaki beyazlar, yüzümüzdeki çizgiler aynı zamanlarda çıkmış karşımıza…

Aynı caddeleri, sokakları adımlamışız… Farklı yerlerde, farklı zamanlarda onlarca, yüzlerce kez karşılaşmışız…

Sevdirmiş Ali kendini… Sadece bize de değil, tüm Adana’ya.

Vefat haberini alınca, çok yakın bir arkadaşımı yitirmişçesine üzüldüm.

Ali, Adana’nın güzelliklerinden, naif değerlerinden biriydi.

Eminim ki mekânı cennettir.

Güle güle Ali.

Huzurla uyu.