Sabah yürüyüşü notları

Bu sabah yürüyorum… Dönüş yolunda türbanlı ve pardösülü üç kadına rastladım. Aralarında bağıra çağıra sohbet ediyorlardı. Vakit sabahın beş buçuğu olunca da, sesleri metrelerce öteden duyuluyor, konuştukları çok rahat anlaşılıyordu.

Sohbetin konusunun, hasta bir tanıdıkları olduğunu anladım.

Yanlarından geçerken şu konuşmalara kulak misafiri oldum:

1.Kadın: N’apacan anam… Kader işte! Söyle ona hiç üzmesin kendini. Hepimiz ölecez neticede. Allah Kuran versin, iman versin.

2.Kadın: Doğru diyon bacım, doğru diyon da… Rabbim günah yazmasın… Bu sıcakta Kuran da okunmuyor ki!..

Ben yanlarından uzaklaşırken, onlar da sohbetlerini bitirdiler, kadınların ikisi bir yöne, biri öteki yöne yürüyüp gittiler.

*Dip not: Bu notları, 17 Temmuz 2017 sabahı yaptığım bir yürüyüşün ardından yazıp, Facebook’ta paylaşmıştım. Facebook hatırlattı, burada da paylaşmak istedim.

Fotoğraf: Temsili.