70’li yıllardı… Çocuktum. İlkokuldaydım.
Soldaki binanın önünde (Müze’ye bakan tarafta) bir ayakkabı boyacısı vardı.
Adamın elleri yoktu. Ayaklarını el gibi kullanırdı.
Boya süngerini, fırçayı, parlatma bezini ayakları ile tutar, ayakkabıları gayet güzel boyardı. Aynı şekilde, çay bardağını, sigarayı yine ayağı ile tutar keyifle içerdi.
Bazen belediye otobüsünün penceresinden, bazen yakınında bir yerde dikilip, hayranlıkla izlerdim oradan her geçişimde.
…
* Yukarıdaki notu, Facebook’taki Adana’nın Eski Fotoğrafları grubunda paylaşılan bu fotoğrafın yorumlarında paylaşmıştım.
Yorumların arasında yitip gitmesin diye, buraya da almak istedim.